بی تو فردایی ندارم ، ای تمام زندگانی

ای همیشه از تو روشن ، روزگاران جوانی



ای سرشته  روح و جانم ، با هوای عنبرینت

ای تو  پاشیده به قلبم ، رنگ و بوی ارغوانی



بی تو  دنیایی ندارم ؛ ای  شکوه سبزه زاران

چون کویرم! همچو چشمه ، در دل و جانم روانی



این زلیخای دلم را ، کرده ام زنجیر عشقت

بی تو چون یوسف به چاهم ، ای ندای آسمانی



شام یلدای زمانم ، بی تو ای نور صداقت

شب اسیر خسته جان را ، تو امید جاودانی



روز من  تار و شبم تار، سرنوشتم غرق غصه

بعد تو تاریک تاریک ، تا به کِی این سرگرانی ؟



آید آن روزی که یک دم ، با تو و یادت نشینم ؟

لحظه ایی از خاطر تو ، بگذرد هم آشیانی ؟



جستجوکردم همه عمر ، من نشانت، همچو مجنون

لیک در  دشت دل من  ، هم چو آهویی دوانی