کی شوددرندبه های جمعه پیدایت کنم:گوشه ای تنهانشینم تا تماشایت کنم:می نویسم روی هرگل نام زیبای تورا:تاکه شایداین جمعه ملاقاتت کنم: ((الهم عجل لولیک الفرج))

عمده این است که بدانیم مقام فاطمه(علیهاالسلام)دراین دنیا،مقام عین عبادت وبندگی خدااست،یعنی همان هدفی انبیاء جهت تحقق ان مامور بودند،فاطمه زهرا(سلام الله علیها)ان رادرخودشان به نحوکامل به فعلیت وظهوررساندند،به طوری که پیامبرخدا(ص)می فرمایند:اولین کسی که واردبهشت میشود،دخترم فاطمه است.فعلا بحث این است که چه کنیم وچگونه درزندگی به سوی اوجهت گیری کنیم که بهره ای ازانوار اوبه مابرسدومابهشتی شویم،چراکه وقتی پیامبرخدا(ص)می فرماید:اولین کسی که واردبهشت میشود،دخترم فاطمه است،یعنی اگرجهت روح شما به سوی فاطمه(سلام الله علیها)باشد،درواقع جهتِ شما به سوی بهشت است.                                                                                 باتوجه به فرمایش حضرت امام صادق(ع)می فهمیم که درک مقام حضرت زهرا(سلام الله علیها)کاربسیاربزگ وپرارزشی است ومتوجه می شویم که نوع توجه به ان حضرت ازنوع توجهی است که به ((لیله قدر))می کنیم،یعنی درنگاه به حضرت،ازنگاه شناسنامه ای بالاتربرویم،واوراصرفایک شخص ندانیم وحتی عظمت اورادرحدان که دختررسول خدا(ص)یاهمسرعلی(علیه السلام)ویامادریازده امام است خلاصه نکنیم_هرچنداین نسبت هایی که بین رسول خدا(ص)وعلی(علیه السلام)وائمه (ع)بافاطمه زهرا(علیهاالسلام)هست ساده واتفاقی نیست.   بلکه متوجه باشیم حضرت فاطمه(س)یک مقامی است درعالم وجودوبایدتلاش کردان مقام والارا درک کرد،به همان نسخ که بایدتلاش کردشب قدررادرک کنیم،واین دیگرباکتاب ودرس ومدرسه عملی نیست،بایدروحماجهت خودرابه سوی انحضرت بیندازد واین کارمقدمه میخواهد

امیرالمومنین(ع) باخوارج در منتهی درجهٌ ازادی ودموکراسی رفتارکرد.اوخیفه است وانهارعیتش؛هرگونه اعمال سیاسی برایش مقدوربودامااو زندانشان نکرد،وشلاقشان نزد وحتی سهمیهٌ انان راازبیت المال قطع نکردبه انهانیزهمچون سایر افراد مینگریست.این مطلب درتاریخ زندگی علی(ع)عجیب نیست اماچیزی است که دردنیاکمترنمونه دارد.انهادرهمه جا دراظهارعقیده ازاد بودندوحضرت خودش واصحابش باعقیده ازاد باانان روبرو میشدندوصحبت می کردند،طرفین استدلال میکردند،استدلال یکدیگر را جواب میگفتند.    

شاید این مقدار ازادی دردنیا بی سابقه باشدکه حکومتی بامخالفین خودتااین درجه بادموکراسی رفتار کرده باشند.می امدند درمسجد وسخنرانی وخطبه علی(ع)پارازیت ایجاد میکردند.روزی امیر المومنین(ع)برمنبر بود.مردی امد وسوال کرد.علی (بالبدیهه)جواب گفت.یکی ازخارجیها ازبین مردم فریادزد:((قاتَلَهُ اللٌهُ مااَفقشهَهُ))(خدااورابگشداین چقدردانشمنداست.)دیگران خواستند معترضش شوندامام علی(ع)فرمودندرهایش کنید.اوبه من تنهافحش داد.خوارج درنمازجماعت به علی(ع)اقتدانمیکردندزیرااوراکافرمیپنداشتند.به مسجد می امدندوباعلی(ع)نمازنمیگزاردندواحیاناًاورامی ازردند.علی
(ع)روزی به نماز ایستاده ومردم نیزبه اواقتداکرده اند.یکی ازخوارج به نام(ابن الکَوٌاء)فریادش بلندشدوایه ای رابه عنوان کنایه به علی(ع)بلندخواند:(وَلقَداَوحِیَ اِلَیکَ وَاِلَی الٌذینَ مِن قَبلِکَ لَئن اَشرَکتَ لَیَحبَطَنٌ عَمَلُکَ وَ لَتَکونَنٌ مِنَ الخاسِرینَ)(زمر،65)این ایه خطاب به پیغمبراست که به تووهمچنین  پیغمبران قبل ازتووحی شد که اگرمشرک شوی اعمال ازبین می رودواززیانکاران خواهی بود.ابن الکوٌاءبا خواندن این ایه خواست به علی(ع)گوشه بزندکه سوابق تورادر اسلام میدانم،اول مسلمان هستی،پیغمبرتورابه برادری انتخاب کرد،درلیلة المبیت فداکاری درخشانی کردی ودربسترپیغمبرخفتی،خودت راطعمه شمشیرقراردادی وبالاخره خدمات توبه اسلام قابل انکارنیست،اماخدابهپیغمبرش گفته اگرمشرک بشوی اعمالت به هدرمیرود،وچون تواکنون کافرشدی اعمال گذشته رابه هدردادی.   علی(ع)درمقابل  چه کرد؟تاصدای اوبه قران بلندشد،سکوت کردتاایه رابه اخررساند،علی(ع)نمازرا ادامه داد.باز ابن الکوٌاء ایه راتکرارکردوبلافاصله علی(ع)سکوت نمود.علی(ع)سکوت می کردچون دستورقران است که:((اِذاقُرِیٌ القرانُ فاستَمِعوالَهُ وَاَنصِتوا))(هنگامی که قران خوانده می شود گوش فرادهیدوخاموش شوید.(اعراف،204)وبه همین دلیل است که وقتی امام جماعت مشغول قرائت است مأمومین بایدساکت باشندوگوش کنند:((فَاصبِراَنٌ وعدَاللهِ حقٌ وَلایَستَخِفٌنٌکَ الٌذینَ لایوقنونَ.))(صبرکن،وعدءخداحق است وفراخواهدرسید.این مردم بی ایمان ویقین،توراتکان ندهند وسبکبارت نکنند.)(روم،60)دیگراعتنانکردوبه نمازخودادامه داد.  منابع:شرح ابن ابی حدید.ج 2،صفحه 311.کتاب شهیدمتفکراستادمطهری(ره)جاذبه ودافعه علی(ع).                                                                                                                                       

دانلودسنج زنی خوزستانی

مقام و منزلت امام علی(علیه السلام) در نزد ملایکه
ابن عباس می گوید که: شنیدم از حضرت محمد(ص) که می فرمود: چونکه مرا به آسمانها سیر شبانه(معراج) دادند به هیچ ملکی از ملایکه برخورد نکردم،مگر اینکه از من دربارة علی بن ابی طالب(علیه السلام) سوال می کردند تا جایی که من گمان کردم اسم علی(علیه السلام) از اسم من مشهورتر است.

پس آنگاه که به آسمان چهارم رسیدم، ملک الموت(فرشته مرگ) را دیدم که به من گفت: ای محمد! هیچ خلقی از خدا نیست مگر اینکه قبض روحش بدست من می باشد،

بجز تو و حضرت علی(علیه السلام)، چون خداوند متعال خود قبض روح شما را خواهد کرد. پس چون به زیر عرش الهی رسیدم حضرت علی(علیه السلام) را دیدم که

در زیر عرش الهی ایستاده بود.

پس من گفتم: ای علی از من سبقت گرفتی؟

جبرییل به من گفت: ای محمد! کیست آن کسی که با او این چنین صحبت می کنی؟ گفتم: این برادرم علی بن ابی طالب(علیه السلام) است.

جبرییل به من گفت: ای محمد! این علی(علیه السلام) نیست بلکه ملکی از ملایکة خداوند متعال می باشد که خداوند متعال آن را به صورت علی(علیه السلام) خلق کرده است.

پس ما ملایکه ای که مقرب درگاه الهی هستیم هر وقت مشتاق دیدار حضرت علی(علیه السلام) می شویم این ملک را زیارت می کنیم، بخاطر بزرگی و

کرامتی که حضرت علی(علیه السلام) در پیشگاه خداوند دارد.
منبع :eteghadat.com

کلمات کلیدی :امام علی(ع)،مقام و منزلت امام علی(علیه السلام) در نزد ملایکه،حضرت محمد(ص)،پیامبر اسلام،معراج پیامبر،حضرت جبرییل،ملک الموت(فرشته مرگ)،امیر مومنان علی(ع)